ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΚΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ

Ο θυρεοειδής παράγει βασικά δύο ορμόνες, τη θυροξίνη ή Τ4 με τέσσερα άτομα ιωδίου, και τη τριιωδοθυρονίνη ή Τ3 με τρία άτομα ιωδίου. Οι δύο αυτές ορμόνες εκκρίνονται στο αίμα και μεταφέρονται σε όλα τα κύτταρα του σώματος μας. Τα κύτταρα του θυρεοειδούς είναι τα μόνα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος που έχουν την ικανότητα να δεσμεύουν ιώδιο από την κυκλοφορία.

Τη ποσότητα των θυρεοειδικών ορμονών που παράγονται από το θυρεοειδή ελέγχει η υπόφυση, ένας ενδοκρινής αδένας μεγέθους στραγαλιού που βρίσκεται στο κέντρο του κρανίου στη βάση του εγκεφάλου. Ο αδένας αυτός φτιάχνει μία ορμόνη που λέγεται θυρεοειδοτρόπος ή TSH την οποία διοχετεύει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στο θυρεοειδή για να δώσει ένα μήνυμα στο θυρεοειδή ότι το σώμα μας χρειάζεται μεγαλύτερη ή μικρότερη ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών. Σε γενικές γραμμές τα επίπεδα της TSH στο αίμα αυξάνονται όταν δεν υπάρχουν αρκετές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών και ελαττώνονται όταν υπάρχει υπερεπάρκεια.

Ο θυρεοειδής παράγει επίσης καλσιτονίνη από τα παραθυλακιώδη C κύτταρα. Η καλσιτονίνη παίζει σπουδαίο ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου στον οργανισμό μας, αυξάνει τη νεφρική απέκκριση του φωσφόρου και διεγείρει την επαναρρόφηση του ασβεστίου. Αυξημένες τιμές καλσιτονίνης παρουσιάζονται στο μυελοειδή καρκίνο του θυρεοειδούς.

Η καλσιτονίνη είναι αρκετά υψηλή στα βρέφη και μειώνεται συνεχώς στα παιδιά μέχρι τα 20 χρόνια, οπότε παραμένει σταθερή. Συνήθως η καλσιτονίνη είναι υψηλότερη στους άνδρες από ότι στις γυναίκες λόγω της μεγαλύτερης μάζας κυττάρων C στους άνδρες. Η καλσιτονίνη μπορεί να βρεθεί αυξημένη σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και άλλες καταστάσεις όπως ο υπερπαραθυρεοειδισμός, οι λευχαιμικές και μυελοδυσπλαστικές διαταραχές, το σύνδρομο Zollinger-Ellison, η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto, οι καρκίνοι του μαστού και του προστάτη, νευροενδοκρινικοί όγκοι, ειδικότερα γαστρεντερικού παγκρέατος και πνεύμονος.